Po „Wierze Gran” to kolejna biografia, która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Autorka przedstawiła postać znanego (nieznanego) poety-księdza w sposób niezwykle wiarygodny, w pewnym sensie uczłowieczając swojego bohatera. Może w pierwszej części książki zanadto starała się udowodnić, że potrafiła dotrzeć do informacji o nim mimo rzucanych jej pod nogi kłód (nadmiar mniej istotnych detali), ale w niczym nie umniejsza to mojej oceny tej książki.
Biografia napisana przez panią Grzebałkowską to w jakimś stopniu… dramat psychologiczny, obrazujący wewnętrzne rozdarcie księdza Twardowskiego – między powołaniem kapłańskim i potrzebą pisania poezji, między skromnością duszpasterza i próżnością twórcy łaknącego poklasku. Piękny obrazek człowieka, który chciał być jednocześnie mały i wielki. Ksiądz-paradoks.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz