Książka dotyka de facto kwestii sięgających znacznie dalej niż ta zakreślona w tytule. Czy pisarz ma obowiązek być sumieniem narodu? Czy jego postawa moralna jest obojętna, bo liczy się jedynie sama jego twórczość?...
Przedstawiając sylwetki pisarzy wspierających po wojnie komunizm, autorki zadają pytanie o motywacje, którymi się kierowali: „[Czy były to]…konformizm, żądza władzy i pieniędzy, czy te same wartości, które zdecydowały o ich [późniejszym] przejściu do opozycji?”. Nie ma jedynie słusznej odpowiedzi, bo każda historia jest wyjątkowa. Czytelnik musi rozstrzygnąć sam.
Nazwiska, które znajdziemy na stronach książki: Jerzy Andrzejewski, Czesław Miłosz, Wiktor Woroszylski, Adam Ważyk, Tadeusz Konwicki, Jan Kott, Kazimierz Brandys, Tadeusz Borowski, Julian Stryjkowski, Jarosław Iwaszkiewicz, Maria Dąbrowska, Antoni Słonimski, Julian Tuwim, Zofia Nałkowska, Konstanty Ildefons Gałczyński. Nie każda z wymienionych osób aktywnie zaangażowała się po stronie nowej ideologii, ale każda miała na koncie coś, o czym wolałaby później zapomnieć.
Książka ważna dla czytelników interesujących się polską historią i literaturą oraz… dla pisarzy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz